Blij Bomen!

Uit den ouden voetbaldoosch

Billy Liddell, die 23 (!) seizoenen voor Liverpool speelde, op een volgepakt Anfield. Mooier kan een uithaal niet zijn.

Oeps!

Blast from the Past (291)

Slechts éénmaal in New York geweest, in 1997. En daar qua fotografie niet veel meer aan overgehouden dan dit matige portretje op Times Square. Het waren duidelijk andere tijden.

Blij Bomen! culinair

Een bepaald type ontbijtvoer kopen, alleen maar omdat je het stripverhaal op de verpakking zo leuk vindt. Ik flik dat gewoon.

Uit het archief ener amateurfotograaf (73)

Stromboli, Italië, september 2015. Viva il selfiestick.

Euro Tour 2020 (18, slot)

En via Zwitserland (getild bij restaurant L'Oasis in Montreux, maar ach, een blik op het water uit Smoke On The Water maakte veel goed) weer terug in Duitsland. Al met al toch een aardig rondje.
"En, spindoctor, heb je nog een vreettip voor bij onze oosterburen?"
"Jazeker, beste lezer, bij de Löwenbräukeller op nummer 95 in de Sophienstrasse te Karlsruhe zijn de Muscheln Rheinische Art mit Rieslingrahm niet te versmaden!"

Euro Tour 2020 (17)

En dit is Frankrijk, even buiten Chamonix. Waar het, net als in Italië, Zwitserland en Duitsland, een kwestie is van: kappen nou!

Euro Tour 2020 (16)

Heel gek, maar zelfs in Italië wil een mens weleens wat ánders dan Italiaans eten. Zodoende raakte de spindoctor verzeild in Japans restaurant Taiyo (Piazzale Constantino il Grande 168, Turijn), een All You Can Eat-toko zoals geen Hollander die ooit heeft gezien. Begrijpelijk, want als je dat volk loslaat op de hoeveelheid hoogwaardig voer die ze daar voor nog geen 25 euro serveren, kun je als Japanner binnen twee maanden de deuren sluiten, want dan word je elke avond helemaal leeg gegraasd. Namens Nederland deed ik uiteraard een dappere poging, dat spreekt. Maar ik dronk er ook fantastische wijn bij. En dan ga je op een gegeven moment dit soort selfies maken (terwijl je wacht op een nieuw bord gamberi in tempura, surimi avvolto con foglia di soia e sesamo, cocco e salsa speciale).

Euro Tour 2020 (15)

De monumentale Mole Antonelliana (1889). Wat is dat toch een prachtig bouwwerk, van buiten én van binnen. Maar anderhalf uur onder haar dak vertoeven met een mondkapje op is geen doen, kan ik u vertellen. U gaat hallucineren dan wel hyperventileren. Kutcorona.

Euro Tour 2020 (14)

Hommage aan mijn favoriete cartoon aller tijden: La Ligna, van de Italiaanse tekenaar Osvaldo Cavandoli. Wat waren dat toch heerlijke pauzefilmpjes, in die behaaglijke jaren zeventig... (En ja, Peanuts was ook leuk)

Euro Tour 2020 (13)

Als vroeger, bij een familiebijeenkomst, aan het eind van de dag de onvermijdelijke huzarensalade ter tafel kwam, werd die uit een emmer geschept. Dat jeugdtrauma was héél ver weg toen ik er eentje kreeg geserveerd bij het poepsjieke Farmacia del Cambio. En dan zat er ook nog eens hoogwaardige tonijn in, in plaats van die vervelende blokjes supermarktham. Alleen al de manier waarop de huisgemaakte mayonaise over de traktatie was geschilderd, deed me even denken dat ik in de culi-hemel was beland. Terug op aarde besefte ik dat het toepasselijk is dat Farmacia del Cambio is gevestigd in een voormalige (monumentale) apotheek. Want tien euro voor een biertje, dat is toch eigenlijk goed voor knallende koppijn...

Euro Tour 2020 (12)

Mededeling dat men in geval van brand deze Italiaanse lift niet moet gebruiken. Het zal wel. Wat mij fascineert, is de illustratie erbij. Wie moet bij het zien hiervan óók denken aan döner kebab van mensenvlees?

Euro Tour 2020 (11)

Torino Outlet Village is de P.C. Hooftstraat x 100. En raad eens wie daar deze week op zijn eigen manier de patser ging uithangen?

Blij Bomen! culinair

Ik heb twee Italiaanse zwagers. De ene runt een restaurant in Barbados. Dat is de mooist gesitueerde eetgelegenheid die ik ken, gelijkvloers op een hagelwit strand met palmbomen en schildpadden. Door omstandigheden inzake oven en ingrediënten serveert hij alleen niet de beste pizza's die ik ooit at. De andere zwager woont op het platteland van Piemonte en heeft een houtoven in zijn tuin (zie foto). Wat dáár uit komt, eet je in geen enkele toko - en ik bedoel dit positief.

Even tussendoor...

...de enig echte hitlijst van 45 jaar geleden. Met daarin, zeg ik eerlijk, een van mijn guilty pleasures. En dan doel ik uiteraard niet op nummer 16 (duh!!), maar op nummer 12. Hartverscheurend mooi. Ik weet dat Matthijs van Nieuwkerk het met me eens is.

 

Euro Tour 2020 (10)

Inmiddels allang weer terug in Turijn. Niet vergeten om voor de vlucht een consumptie te nuttigen, WANT AAN BOORD KRIJG JE TEGENWOORDIG HELEMAAL NIETS MEER!

Euro Tour 2020 (9)

Natte haartjes... Die had ik vroeger ook als ik naar De Mounties keek.

Euro Tour 2020 (8)

Ik zou er graag eentje meenemen. Maar dan gaat Sylvia Witteman erover twitteren en voor je het weet gooien ze ongestraft je ruiten in.

Euro Tour 2020 (7)

Blackface mag volgens mij niet meer, maar hier kan toch niemand bezwaar tegen aantekenen. De spindoctor groet u vanuit het Lago di Venere, een met geneeskrachtige modder dichtgeplamuurde vulkaankrater op Pantelleria.

Euro Tour 2020 (6)

La dolce vita, mensen! 

Euro Tour 2020 (5)

Biertje? Ja, maar dan wel een in een fles van 750cl, die dientengevolge wordt gekoeld als ware het een goede sauvignon of chardonnay. Goddelijk vocht als omlijsting van een dito lunch bij restaurant Il Principe e Il Pirata (Punta Karace, Pantelleria). De rode garnalen (met een lichte mintsaus) gelden officieel als de beste zeevruchten die ik ooit at. Acht (!) euro per stuk, maar dat geld dubbel en dwars waard. Sterker, ik liet 'm hierna gewoon nóg een keer uit de broek hangen - hoewel dat in verband met garnalen heel raar klinkt.

Euro Tour 2020 (4)

Pantelleria ligt vlakbij Tunesië, maar hoort volledig bij Sicilië. We vinden er dan ook volop arancini, zeg maar de lokale nasiballen.

Euro Tour 2020 (3)

En inmiddels groet ik u hiervandaan. Naartoe gevlogen met een Spaanse, vanuit Italië opererende maatschappij. En met een mondkapje op, dat spreekt. Of nee, dat spreekt eigenlijk nauwelijks.

Euro Tour 2020 (2)

En dit is Zwitserland. Zelfde verhaal als Duitsland. Mondkapjes, overal zijn ze verplicht. Behalve in Nederland. Wat zijn we toch een héérlijk volkje!

Euro Tour 2020 (1)

Tóch nog op reis! Om te beginnen naar Duitsland, waar ze werkelijk gék worden als je nietsvermoedend zonder mondkapje een openbare ruimte betreedt.

Uit den ouden voetbaldoosch

Vic Buckingham in De Meer, begin jaren '60. Niet de beste Ajax-trainer aller tijden. Wel de meest stijlvolle.

(advertentie)

Blast from the Past (290)

Jeugdige Killing Joke-fan, in wie de oplettende kijker zonder al te veel moeite de latere spindoctor zal herkennen. Het is 1981.

Luistertip: Vandenberg

Waarschuwing vooraf: het nieuwe Vandenberg-album 2020 (een knipoog naar Whitesnake's 1987 en 1984 van Van Halen?) doet in niets denken aan het Vandenberg van weleer (de remake van Burning Heart uitgezonderd). En toch is het rete-retro. Komt omdat het bij vlagen klinkt als classic Rainbow (Hell And High Water, Ride Like The Wind) en op andere momenten (Shitstorm, Light Up The Sky) weer doet denken aan vintage Whitesnake. Maar: goed gespeeld (Adje is in topvorm!) en smaakvol geproduceerd, dus verplichte kost voor iedere rechtgeaarde headbanger. Alleen de zang van Ronnie Romero (die ook nog even in Rainbow heeft gezeten) is een beetje vermoeiend. Je vraagt je dan ook af hoe fantastisch deze plaat zou hebben geklonken als ie zou zijn ingezongen door Ronnie James Dio (van... juist). Maar die hebben we zoals bekend moeten achterlaten in 2010.

Blast from the Past (289)

Waar ik nu toch weer op stuit... Foto's voor bij een sportcolumn in HP/De Tijd. Ook alweer tien jaar geleden. Wat vliegt de tijd, mensen.

Kijktip: Queen + Adam Lambert

Eergisteren pas gezien, dus ja: dat had iets eerder gekund. Maar het kijkplezier was er niet minder om. Fantastisch en respectvol gemaakte docu en man, man, man, wat is die Lambert ver-schrik-ke-lijk goed!

Mondkapje verplicht!

Blast from the Past (288)

Een van mijn favoriete concert venues aller tijden: The Star And Garter in Manchester. Zucht.

Blast from the Past (287)

De oases van Zuid-Tunesië... Zelfs bij de gedachte dááraan kan ik wegdromen. De foto is uit 2008.

Lekker plaatje