« augustus 2008 | Hoofdmenu | oktober 2008 »
Geplaatst om 12:04 vm | Permanente link | Reacties (0) | TrackBack (0)
14 september: André van Commenée, de voormalige manager van Dries Roelvink, maakt zich op voor een dramatisch optreden bij Life & Cooking. Zijn nieuwe protégé Dario doet ondertussen een greep in de bak met spekkies.
(Tijdens de uitzending werd Van Commenée de mond gesnoerd toen hij reclame wilde maken voor Ze zijn terug, een toer van oude acts als Toontje Lager en Circus Custers, waarvoor hij de p.r. zou verzorgen. 'Zou', want op 17 september kreeg hij ruzie met de organisatie en vervolgens zakte het hele project in elkaar. Ook Van Commenée's avontuur met Dario loopt nog niet gesmeerd: de op 21 augustus belegde persconferentie waarin de plannen met hem uiteen werden gezet is volgens Dré 'to-táál mislukt'. "Joop van den Ende zat verderop met een eigen persconferentie en ja, dan ben je kansloos." Overigens is Roelvink, die Van Commenée naar eigen zeggen 'nooit meer wil zien', één en al strijdlust. In de Story van deze week laat hij weten: "2009 moet mijn jaar worden!")
Geplaatst om 12:12 vm | Permanente link | Reacties (0) | TrackBack (0)
Aan de toog van een Amsterdams café werd me gisteren gevraagd of ik niet eens een lijstje met mijn favoriete Marillion-songs zou kunnen/willen samenstellen. Het antwoord op die vraag is nee, simpelweg omdat ik té weinig van de band weet. Ik vind de met zanger Fish opgenomen albums Fugazi (1984), Misplaced Childhood (1985) en Clutching At Straws (1987) echt waanzinnig, maar met het Marillion van Steve Hogarth heb ik hoegenaamd niets. Vandaar dat ik me op deze plek beperk tot dit gezellige onderonsje met eerdergenoemde Fish, in de catacomben van het Utrechtse Muziekcentrum Vredenburg (Bandwagon Tour, 1994).
Voor wat het waard is: mijn favoriete symfo-album aller tijden is en blijft Relayer van Yes (1974).
Geplaatst om 09:52 vm | Permanente link | Reacties (360) | TrackBack (0)
Geplaatst om 10:45 nm | Permanente link | Reacties (0) | TrackBack (0)
Een afwijkend lijstje deze maand. Een afwijkend bandje ook. Splodgenessabounds, een groep die weleens is omschreven als ‘de Monty Python van de punk’ en die in de begintijd zelfs een hond (!) als bandlid had, heb ik hier niet naar songs, maar naar songtitels gerangschikt. Lachen? Ja, maar niet op je nuchtere maag. Splodge treedt trouwens nog steeds op – soms met voormalig Motörhead-gitarist Würzel in de gelederen – en onderscheidt zich tegenwoordig door z’n concerten op te leuken met een... bingo!
1. BLOWN AWAY LIKE A FART IN A THUNDERSTORM
2. I FELL IN LOVE WITH A FEMALE PLUMBER FROM HARLESDEN NW10
3. TWO PINTS OF LAGER AND A PACKET OF CRISPS PLEASE
4. MY SOCKS GONE DOWN MY SHOE
5. 667, THE NEIGHBOUR OF THE BEAST
6. I’VE GOT LOTS OF FAMOUS PEOPLE LIVING UNDER THE FLOORBOARDS OF MY HUMBLE ABODE
7. WHAT’S THRU THIS DOORRRR....
8. POOH ‘OO’S TRUMPED
9. NAUSEA VOMITING DIAHOREA
10. CRABS
Geplaatst om 09:41 vm | Permanente link | Reacties (4) | TrackBack (0)
Even een kleine bekentenis: de postings van de afgelopen dagen waren prefab: de webmaster was er tussenuit geknepen, richting Italië. In het centrum van Firenze (of Florence, zoals wij in goed Nederlands zeggen) deed hij zich onder meer te goed aan een pizza maialona. Het woord 'maialona' betekent 'groot varken' - en dat is nogal toepasselijk, zoals u ziet.
Geplaatst om 12:28 vm | Permanente link | Reacties (13) | TrackBack (0)
...Lotje van der Bie veel succes met haar rolprent Uitvaart #72.
www.nederlandsfilmfestival.nl
Geplaatst om 09:08 vm | Permanente link | Reacties (0) | TrackBack (0)
Geplaatst om 09:00 vm | Permanente link | Reacties (0) | TrackBack (0)
Geplaatst om 12:11 vm | Permanente link | Reacties (2) | TrackBack (0)
Geplaatst om 12:06 vm | Permanente link | Reacties (0) | TrackBack (0)
Geplaatst om 12:01 vm | Permanente link | Reacties (3) | TrackBack (0)
Geplaatst om 12:05 vm | Permanente link | Reacties (8) | TrackBack (0)
Door dat gedoe met die Gouden Koets, gisteren, kwam het allemaal weer boven...
Ergens in '88 of '89 zat ik met Koningin Beatrix op een voetbaltribune, ik meen in de gemeente Velsen. Terwijl de fotograaf van het regionale persbureau United Photos (nooit begrepen die naam, als je werkterrein tussen Noordwijkerhout en Beverwijk ligt) aanstalten maakte om zijn plaatje te schieten, dacht ik nog: da's leuk, voor later. Maar helaas: net op het moment dat de man wilde afdrukken, meende iemand vóór mij iets tegen zijn buurvrouw te moeten murmelen, waarna deze zich tot hem wendde en met haar gezicht precies het mijne blokkeerde. Klik! Wég unieke kans om samen met Majesteit op één foto te worden vereeuwigd. Ik heb dat nog steeds niet verwerkt.
Geplaatst om 12:03 vm | Permanente link | Reacties (2) | TrackBack (0)
Geplaatst om 12:10 vm | Permanente link | Reacties (0) | TrackBack (0)
Geplaatst om 08:51 vm | Permanente link | Reacties (0) | TrackBack (0)
Geplaatst om 12:04 nm | Permanente link | Reacties (2) | TrackBack (0)
Een fietstocht door het Amsterdam van Willem Frederik Holleeder. Waar liet hij voor het eerst zijn neus zien? Waar pakte hij een Heineken? En waar werd hij zelf geknipt en geschoren? Een crimineel gezellige route.We beginnen bij, juist, het begin. In de Eerste Egelantiersdwarsstraat werd W.F. Holleeder op 29 mei 1958 geboren als zoon van een oud-wielrenner die later bij de firma Heineken ging werken en daar... werd ontslagen! Wat die gebeurtenis voor invloed heeft gehad op de latere activiteiten van Wimpie, daar kun je alleen maar naar gissen.
Met pijn in het hart verlaten we de Jordaan en zetten we koers naar het nabijgelegen Bos en Lommer. Op de hoek van de Willem de Zwijgerlaan en de Jan van Galenstraat zit café De Hallen, waarvan eigenaar Thomas van der Bijl op 20 april 2006 al stofzuigend werd afgeknald. Van der Bijl, jarenlang een gabbertje van De Neus, is degene die ooit het losgeld voor de ontvoerde Alfred Heineken heeft opgegraven.
We gaan terug richting Jordaan, maar in plaats dat we daar daadwerkelijk induiken, draaien we linksaf de Staatsliedenbuurt in. Op nummer 101 in de Van Hallstraat bewonderen we de nering van bloemenhandel Het Groene Paradijs. Op de etage boven die winkel beraamde de twintiger Holleeder samen met zijn gabbertjes Cor van Hout, Frans Meijer en Jan Boellaard de ontvoering van biermagnaat Heineken.
Drie weken na te zijn ontvoerd, werden Heineken en zijn chauffeur Ab Doderer teruggevonden in een loods op een, zoals de politie dat verwoordde, ‘Jacobse en Van Es-terrein’ in het Westelijk Havengebied. Die perfect geïsoleerde keet (adres: De Heining 48) staat er hedentendage nog steeds. Rij over de Westpoortweg de Amerikahaven in en sla over het water linksaf. Brood mee, want het is een tering-end weg!
Om verleden en heden met elkaar te verbinden, vragen we u nu een krankzinnige afstand te overbruggen van het Westelijk Havengebied, via Slotermeer, naar de rand van Osdorp, waar aan de Zuidermolenweg de zogeheten justitiële bunker staat. Daar werden en worden de zaken tegen Willem H. behandeld. Dat wil zeggen: als de helft van het gebouw niet met een raketwerper wordt weggeblazen!
Even doorbijten, want om Gezellig Amsterdam te bereiken zult u nog flink wat kilometers moeten wegtrappen. Langs de oever van de Sloterplas zet u koers naar het World Fashion Center, ooit voor een derde deel eigendom van wijlen Willem Endstra. U fietst door en komt via de Heemstedestraat, het Hoofddorpplein en de Zeilstraat terecht op de weg met de meeste bochten van Amsterdam, de Koninginneweg. Op nummer 151 zit Le Salon, waar De Neus zijn haar liet verzorgen. Een Holleeder gaat immers niet naar de stationskapper! Sterker: een Holleeder houdt zich ook niet aan reguliere openingstijden. Een klant, die anoniem wil blijven: “Hij belde ’s nachts en stond dan om een uur of zeven op de stoep.”
Het verlengde van de Koninginneweg heet Willemsparkweg. Op nummer 223 zat het beroemde, om niet te zeggen beruchte patserscafé Lexington. Volgens het Openbaar Ministerie zijn hier ooit de afpersingspraktijken van Willem Holleeder begonnen. En dan moet u niet denken aan het bestellen van verse jus d’orange! De Neus verspreidde hier het gerucht dat topcriminelen Sam Klepper en John Mieremet een bepaalde zakenman op het oog hadden en bood het vermeende slachtoffer vervolgens protectie aan. Tegen een financiële vergoeding, dat spreekt.
Aan het einde van de Willemsparkweg duiken we rechtsaf de Van Baerlestraat in, een bovenmodale winkelstraat die desalniettemin aan de lopende band open ligt. Baant u zich al vloekend met uw fiets een weg langs hekken en zandhopen, dan moet u maar niet opzij kijken naar wat er op nummer 116 in de etalage staat. De firma Andiamo verkoopt de meest gelikte scooters van de hele stad. Willem Holleeder kocht er verschillende, net als strafpleiter Bram Moszkowicz, de vermoorde vastgoedhandelaar Kees Houtman en de om zeep geholpen advocaat Evert Hingst overigens.
Bij het Roelof Hartplein schiet u rechtsaf de Joh. M. Coenenstraat in, om uiteindelijk terecht te komen op de statige Apollolaan. Daar kunt u even bijkomen op het bankje schuin tegenover nummer 109. Dat heeft Willem Holleeder ook ooit gedaan, samen met Willem Endstra, de vermeende ‘bankier van de onderwereld’ die op nummer 109 kantoor hield. Eén ding is zeker: ook als u op dit punt van de route al volkomen uitgeput bent, zit u er relaxter dan Endstra destijds!
Diezelfde Endstra bewoonde een kapitaal pand op nummer 11 aan de Diepenbrockstraat, vlak naast de ingang van het Beatrixpark. In dat park, zo wist een voormalige secretaresse van Endstra te melden, is Stille Willem een keer ‘flink aan zijn oor getrokken’ door De Neus. Rond die tijd schreef Endstra in zijn dagboek dat hij ervan overtuigd was ooit door zijn kwelgeest te worden vermoord.
Goed verstopt tussen de Diepenbrockstraat en de Scheldestraat zit de Roompotstraat. Dat is, geef toe, een geile naam. Er hebben zich daar dan ook geile dingen afgespeeld. Op nummer 1, in een pand met kogelwerend glas, zat jarenlang Satyricon, een luxe bordeel dat opmerkelijk genoeg in de jaren ‘70 adverteerde in het programmablad van Ajax. Roompotstraat 1 was recentelijk eigendom van De Neus. Justitie vermoedt dat hij het pand in de maanden vóór zijn laatste arrestatie als schuilplaats heeft gebruikt.
Om de hoek, op het Scheldeplein, bevindt zich het exclusieve visrestaurant Visaandeschelde. De Neus zou er weleens een vorkje hebben geprikt met Bram Moszkowicz. Ook Willem Endstra, John Wijsmuller, Bram Zeegers en Erik de Vlieger, bekende namen uit het Holleeder-proces, mochten er graag een visje verschalken.
Vanuit de Scheldestraat gaat het praktisch in een rechte lijn naar de Stadhouderskade, waar de monumentale Heineken-brouwerij is gevestigd. Daar in de buurt verzochten De Neus & Co. op 9 november 1983 de heren Heineken en Doderer even bij hen in de auto te stappen. Tegenspraak werd daarbij niet geduld. Via een vluchtrijp gemaakt tunneltje bij het Amstelhotel verdwenen de bloedgabbers en hun prooi uit beeld.
U gaat linksaf de Stadhouderskade op, duikt vervolgens links de Ruysdaelkade op, fietst langs enkele van de mooiste raamhoeren van Amsterdam en duikt dan - al dan niet na gedane zaken - rechts over de brug de Balthasar Floriszstraat in en komt dan vanzelf terecht bij café Wildschut aan het Roelof Hartplein. Daar werd in 1996 door interventie van Mink Kok de vrede getekend tussen enerzijds de Heinekenontvoerders (Holleeder en Van Hout) en anderzijds het duo Spic & Span (Klepper en Mieremet). In een gesprek dat ging ‘van gabbertje gab’ besloten beide partijen dat ze elkaar niet vol lood zouden pompen.
Ga nu rechtdoor, langs het Stedelijk Museum, en duik rechtsaf de Pieter Cornelisz Hooftstraat in. In deze duurste aller Amsterdamse winkelstraten mocht Holleeder zich altijd graag laten zien. Op nummer 93 at hij er vaak een broodje. En op de nummers 75-91 trok hij pakkenkoning Oger Lusink even aan zijn revers. Het was De Neus ter ore gekomen dat een van Ogers medewerkers had gezegd dat een in de PC Hooft omgelegde crimineel ‘hopelijk die Holleeder’ was. De Neus eiste het ontslag van de betrokken medewerker – plus een baantje voor een van zijn eigen vriendinnen.
Via de PC Hooft en het al even stijlvolle Spiegelwartier zit u zo op de Herengracht. Daar, in de zogeheten Gouden Bocht, resideert advocaat Abraham ‘Bram’ Moszkowicz, tegen een uurtarief waarvoor ik anderhalve maand moet werken. De Neus kwam er graag en vaak, op zijn Andiamo-scooter. Binnen schijnt er weleens een incident te zijn geweest met een getrokken pistool, maar daar kan Bram zich niets van herinneren.
Een gracht verderop werd ook van alles getrokken. Soms zelfs een pistool – en mede om die reden is sexclub Yab Yum aan het Singel, een favoriete stek van De Neus, inmiddels gesloten. U hebt hier dus helemaal niets meer te zoeken. Wij raden u derhalve aan om vanaf deze plek, het eindpunt van onze toer, uw eigen neus achterna te lopen – of te fietsen. Zet daarbij wel regelmatig uw rijwiel op slot, want dat Willem Holleeder de komende jaren achter de tralies zit, wil niet zeggen dat Amsterdam nu geen criminaliteit meer kent!
Geplaatst om 12:07 vm | Permanente link | Reacties (16) | TrackBack (0)
Bij elke orkaan die het Caribisch gebied teistert, moet ik terugdenken aan Georges, die ik in 1998 in de Dominicaanse Republiek over me heen kreeg. Van de verwoestingen die deze fluitende sloper achterliet, staat me vooral het beeld bij van een benzinestation waarvan het dak was opengeritst als het deksel van een sardienenblikje. Helaas waren er destijds nog geen digitale camera's - althans, niet binnen mijn gezichtsveld - dus moest ik héél zuinig fotograferen (en was het resultaat, eufemistisch gezegd, aan de magere kant).
Geplaatst om 09:29 vm | Permanente link | Reacties (2) | TrackBack (0)
Geplaatst om 12:03 vm | Permanente link | Reacties (0) | TrackBack (0)