« december 2008 | Hoofdmenu | februari 2009 »
Geplaatst om 12:10 vm | Permanente link | Reacties (0) | TrackBack (0)
Question: "What is the future of rock 'n' roll?"
Answer: "The Answer!"
Deze goedkope kreet verzon ik ter plekke toen ik Everyday Demons, de gloednieuwe cd van deze Noord-Ierse band, draaide. Natuurlijk, The Answer speelt retro-rock met duidelijke invloeden van de Black Crowes (zelf ook rete-retro), AC/DC, Free en zelfs Thin Lizzy (gitaarloopje in Tonight), maar het is ook schop-onder-je-hol-muziek waarmee we er weer even tegenaan kunnen. Everyday Demons is nú al kandidaat voor de titel Beste Album Van 2009.
Release: 2 maart
Geplaatst om 12:42 vm | Permanente link | Reacties (7) | TrackBack (0)
Mijn favoriete tijdschrift, het Engelse Classic Rock Magazine, heeft deze maand een twintig pagina’s tellende coverstory over Deep Purple. Ergens in die mega-productie wordt (voor de zoveelste keer) gezinspeeld op een reünie van de zogeheten Mark III-line-up (zie foto), de samenstelling waarin de albums Burn en Stormbringer werden opgenomen. De tijd zou eindelijk rijp zijn voor een nieuwe Deep Purple-toer met Ritchie Blackmore, Jon Lord, David Coverdale, Glenn Hughes en... En daar stokt het, want Ian Paice reist nog altijd non-stop de wereld rond in het huidige Deep Purple (Mark VIII, met Steve Morse, Don Airey, Ian Gillan en Roger Glover) en hoezeer de bebrilde drummer ook een superman is, hij kan zich niet in tweeën splitsen. Gelukkig weet Classic Rock te melden dat er een vrijwilliger is die de open plek wil innemen: Metallica-trommelaar Lars Ulrich.
Dat is dus hetzelfde als het Gouden Ajax van 1995 opnieuw bij elkaar brengen, met Henk Timmer in plaats van Edwin van der Sar...
Geplaatst om 08:23 vm | Permanente link | Reacties (14) | TrackBack (0)
Geplaatst om 12:04 vm | Permanente link | Reacties (2) | TrackBack (0)
Two pints of lager and a packet of crisps, please.
Two pints of lager and a packet of crisps, please.
I'll have two pints of lager and a packet of crisps, please. I'll have some pickled onions, and a little bit of cheese, please. Thank you.
Two pints of lager and a packet of crisps, please.
Eh. Two pints of lager and a packet of crisps, please.
Two pints of lager and a packet of crisps, please, I've got all the right money, and all that, please. Thank you.
Oi! Two pints of lager and a packet of crisps, please!
Ay! Two pints of lager and a packet of crisps, please!
Two pints of lager and a packet of crisps, please. I've been here half hour
and I'm getting very thirsty!
Two pints of lager and a packet of crisps, please, over ‘ere!
Oi! Two pints of lager and a packet of crisps, please!
Two pints of lager and a packet of crisps, please, well why won't you serve me?
Two pints of lager and a packet of crisps, please!
Two pints of lager and a packet of crisps, please!
Two pints of lager... Listen, I'm getting impatient, John!
Two pints of lager and a packet of crisps!!!
Two pints of lager and a packet offff criiiiiiisps!!!
TWO PINTS OF LAGER AND A PACKET OF CR...
(Time, gentlemen, please!)
Oh, oh, ooooh...
Geplaatst om 12:10 vm | Permanente link | Reacties (10) | TrackBack (0)
Geplaatst om 12:05 vm | Permanente link | Reacties (0) | TrackBack (0)
Geplaatst om 01:28 nm | Permanente link | Reacties (0) | TrackBack (0)
Schnitzels en braadworst zouden in Duitsland alleen nog op zondag op het menu moeten staan. Volgens Adreas Troge, hoofd van het milieudepartement van de Duitse overheid, moeten Duitsers minder vlees en meer groenten eten. “Een mediterrane culinaire koers is beter voor mens en milieu.” Nadelen ziet hij daarbij allerminst. “Italianen eten veel minder vlees, maar ik heb niet het idee dat zij minder gelukkig zijn dan wij.”
Toen ik dit bericht hoorde, moest ik onwillekeurig terugdenken aan het WK schnitzel eten waar ik in 2002 aan deelnam. Een wedstrijd waar ik niet gelukkiger van ben geworden, want probeer de volgende dag maar eens overeind te komen als je ruim een kilo vlees* in je mik hebt...
* goed voor de voorlaatste plaats
Geplaatst om 10:55 vm | Permanente link | Reacties (3) | TrackBack (0)
Geplaatst om 08:45 vm | Permanente link | Reacties (2)
Topsport? Taakstraf!
Papierprikken voor bejaarden.
Langlaufen voor koukleumen, dat zou ook nog kunnen. De vooroordelen jegens het verschijnsel Nordic Walking zijn in elk geval net zo weinig flatteus als de jas waarin ik me bij wandelhotel De Foreesten te Vierhouten meld. Als Nordic Walking een sport is, dan is het verwisselen van drie fietsbanden of het bakken van twintig pannenkoeken dat óók. Gediplomeerd instructeur Bert Poelman herkent het dédain waarin ik mij namens Nederland over het wandelen met hulpstukken uitlaat. En hij heeft er het enig juiste antwoord op: “Probeer het maar eens.” Hij gespt me de wandelstokken (de ‘poles’) om en kijkt vervolgens meewarig hoe ik me met die bovenmaatse cocktailprikkers uit de voeten tracht te maken. Nu ken ik gelukkig niemand in Vierhouten, maar omdat ik me zelfs tegenover de koeien aan de andere zijde van de weg geneer, breek ik de eerste poging al na een stap of twintig af. “Begrijp je nu waarom we trainingen verzorgen?” vraagt Poelman retorisch.
Nordic Walking. Zoals de naam al doet vermoeden, is het afkomstig uit het gebied rond de poolcirkel. Sinds jaar en dag gebruiken, inderdaad, Finse langlaufers hun stokken bij hardlopen, springen en andere oefenvormen. Sterker: het is dé trainingsmethode voor langlaufers in gebieden (en jaargetijden) zonder sneeuw. Sportfysiotherapeut Marco Maas, een coach van de International Nordic Walking Association (INWA) ziet het breder. Op de instructie-dvd die ik (bij wijze van hint?) aan het eind van de dag van Poelman ontvang, zegt hij er het volgende over, met gebruikmaking van zéér véél éxtra klémtonen: “Nórdic Walking is de ídeale buitenactiviteit voor jóng en oud. Dóór het gebruik van je póles, de stókken, gebruik je négentig procent van álle spieren tíjdens het wandelen. En dáárom is het de ídeale mogelijkheid om je conditie te verbeteren. Het gróte voordeel van Nordic Walking boven gewóón stevig wandelen, is dat je je ármspierkracht gebruikt bíj het voortbewegen. Dat betekent dus dat je mínder belasting krijgt op je gewrichten en daarnáást dat je gemíddelde lóópsnelheid omhóóg gaat, terwijl de gevóelswaarde voor je lichaam eigenlijk gelijk ligt aan het stevig wandelen. Dus eígenlijk, terwijl je het níet voelt, ben je wél effectiever bezig!”
Volgens de folder onderscheiden we bij Nordic Walking drie verschillende niveaus. Zo is daar om te beginnen het gezondheidsniveau. ‘Deze toepassing is voor iedereen met een lichamelijke beperking die op een leuke en prettige manier in de buitenlucht aan zijn conditie en welzijn wil werken. (...) Bij lichamelijke klachten aan de wervelkolom en gewrichten van heup, knie en enkels is Nordic Walking een uitkomst. Door de extra steun die de poles tijdens het Nordic Walking geven, is er een grotere stabiliteit waardoor overbelastingsklachten niet of minder snel optreden. Bij behandeling van bekkeninstabiliteit, whiplash, fibromylagie en chronische rugklachten is in de praktijk gebleken dat Nordic Walking ideale mogelijkheden biedt.’ Daarnaast is er sprake van het fitnessniveau. ‘Dit is een totale body-workout om het uithoudingsvermogen te verbeteren. Bij een goed uitgevoerde techniek zullen de deelnemers alle voordelen van deze trainingen aan den lijve ondervinden.’ En dan is er nog het zogeheten sportniveau. ‘Dit is geschikt voor zeer fitte sporters die een uitdaging willen. Zowel het aërobe als het anaërobe uithoudingsvermogen kan worden verbeterd. Daarnaast zullen kracht en uithoudingsvermogen optimaal worden getraind. Door een uitgekiend trainingsprogramma wordt Nordic Walking meer dan wandelen met poles alleen.’ En bij dat laatste moeten we denken aan vrolijke mannen en vrouwen die zich huppelend voortbewegen op het strand, waarbij ze, gedragen door de wind, sprongen van wel twee meter maken.
Terwijl ik in mijn treurige driekwartjas richting Vierhouter Bos sjok – dat is hemelsbreed tussen de Elspeetse Heide, het Elspeter Bos en de Elspeter Struiken - krijg ik de eerste aanwijzingen van Poelman, wiens anagram grappig genoeg pole man is. Ik mag de poles niet verticaal houden. En ik moet ze ook niet krampachtig vastgrijpen. Nee, de duimen moeten losjes in de lusjes hangen, het liefst met gestrekte vingers daarnaast. De poles, gemaakt van carbonvezels en in de ideale situatie 0,68 x de lengte van de wandelaar, moeten ook soepel naar achteren zwieren - waarbij ze de Nordic walker als beloning vanzelf katapulteren. “Dus niet zó,” zegt Poelman, terwijl hij een pole met brute kracht in de Vierhouter bosgrond prikt, “want dan gebeurt er dit!” En prompt schiet de stok met het scherpe uiteinde loodrecht de lucht in. “Hou die stokken echt zo los mogelijk vast!” benadrukt hij nogmaals. “Want anders gebeuren er ongelukken als je je omdraait.” Wat volgt, is een demonstratieve beweging die rechtstreeks uit het handboek voor slapstick-filmers afkomstig is. Inderdaad: levensgevaarlijk als je daarachter loopt. Denk aan shaslick en saté. “Mensen van 80 kunnen door deze poles ineens zonder rollator lopen,” gaat Poelman enthousiast verder en met het oog op de toekomst vind ik dat bepaald hoopgevend. Toch zou de INWA Nederland graag van het, zoals Poelman het verwoordt, ‘ouwelullen-imago’ afkomen. Daarom speelt men met de gedachte om hedendaagse jeugdhelden promotionele activiteiten te laten verrichten. In dat verband wordt de naam van Ali B. genoemd, al kun je je afvragen of het wel zo verstandig is om Marokkaanse jongeren stokken met scherpe punten te geven...
“Kijk, een vers hertenspoor,” zegt Poelman, terwijl we over een zeer onverhard bospad nordicwalken. “Een vrouwtje. Dat kun je zien aan de nagels, die zijn scherper als die van het mannetje. Eigenlijk net als in de mensenwereld.” Ik kijk en volg tegelijk mijn linkerpole, die losjes naar achteren zwaait, zich vastzet in de bodem en daar voldoende houvast vindt om me een duwtje in de goede richting te geven. En plots besef ik dat ik al minutenlang soepel aan het nordicwalken ben! “Dat verbaast me niets,” glimlacht Poelman, die en passant wijst op een modderpoel waar wilde zwijnen komen badderen. “Vanaf het moment dat je niet meer geforceerd aan die stokken loopt te denken, gaat het vanzelf.” Prompt struikel ik over de linkerstok. “Het is een volkomen natuurlijke beweging, het gaat echt helemaal vanzelf,” glundert Poelman, die vervolgens vraagt of ik ruik wat hij ruikt. En of ik dat ruik! Er heeft iemand een flinke joint opgestoken – en dat midden in de natuur! “Een vos,” zegt natuurmens Poelman – en een fractie van een seconde vraag ik me af hoe zo’n beest in hemelsnaam een sigaret kan rollen. Ik ben een stadsmens – en dat verloochent zich kennelijk niet. Vossen ruiken naar softdrugs, weer wat opgestoken!
“Ik had laatst een man met een klapvoet,” gaat Poelman verder. “Kon normaal gesproken nog geen tien meter lopen. Toch haalde ik hem over om het eens met poles te proberen. Op een gegeven moment was ie verbaasd dat het uur al voorbij was. Trouwens, Nordic Walking is ook goed voor kankerpatiënten. Je gaat vanzelf rechter lopen en dat is goed voor de doorbloeding. Reumapatiënten krijgen door Nordic Walking een betere kwaliteit van lopen. En ook mensen met overgewicht hebben er baat bij. Ikzelf verbrand tijdens het lopen zo’n vierhonderd kilocalorieën per uur. En dan moet ik echt tussendoor eten, anders ga ik van m’n stokje.”
Ik kijk even opzij. Nee, Poelman heeft geen idee hoe grappig die laatste opmerking is.
(uit: De Telegraaf, 5 april 2008)
Geplaatst om 12:02 vm | Permanente link | Reacties (1) | TrackBack (0)
Geplaatst om 12:07 vm | Permanente link | Reacties (0) | TrackBack (0)
Ik weet het, deze rubriek heette eerst Curry time!, maar dit dekt de lading beter - en bovendien bekt het lekker.
Waar werd de hongerige webmaster de afgelopen dagen door zichzelf gespot? Allereerst in het Londense stadsdeel Clerkenwell, bij Curry Leaf East (20 City Road): een keurige zaak met dito voedsel, in dit geval een king prawn khorma. Twee dagen later dook uw smulpaap op tussen de sikhs van Southall, om bij Chandni Chowk (106 The Broadway) van een king prawn tandoori te snoepen. Over snoepen gesproken: op de begane grond van dit restaurant is een sweet shop gevestigd waar de vullingen al uit je kiezen knallen als je alleen maar naar het assortiment KIJKT.
www.curryleafeast.co.uk
www.chandnichowkrestaurant.com
Geplaatst om 12:05 vm | Permanente link | Reacties (4) | TrackBack (0)
Geplaatst om 12:31 nm | Permanente link | Reacties (1) | TrackBack (0)
Geplaatst om 12:28 vm | Permanente link | Reacties (1) | TrackBack (0)
Een groep Texaanse mannen heeft een aanklacht ingediend omdat ze niet zijn aangenomen bij een filiaal van restaurantketen Hooters. In deze eetgelegenheden worden klanten uitsluitend bediend door sexy jongedames. Toch zijn de heren boos en hebben ze een advocaat ingeschakeld. Ze vinden dat ze niet op basis van hun geslacht zouden mogen worden afgewezen. De aanklagers beroepen zich deels op een zaak van dertig jaar geleden. Toen werd Southwest Airlines gedwongen om naast stewardessen ook stewards aan te nemen.
De man op de foto is trouwens geen Texaan. Wél wil hij graag bij Hooters werken – als personeelschef.
Geplaatst om 05:40 nm | Permanente link | Reacties (0) | TrackBack (0)
Geplaatst om 12:05 vm | Permanente link | Reacties (2) | TrackBack (0)
Geplaatst om 12:30 vm | Permanente link | Reacties (8) | TrackBack (0)