Blij Bomen!

Blast from the Past (41)

Amsterdam, de Dam, 1885. Een cabaretier met een voorliefde voor woordgrappen zou bij het zien van deze foto roepen: "Kijk, toen pikten de Polen ook al onze baantjes in!"

Dagelijks leven

Dit valt met geen mogelijkheid uit te leggen in Italië...

Blast from the Past (40)

Het korte, onstuimige bestaan van LAURA

Eigenlijk is er in de jaren ’10 van de 21ste eeuw maar één blad dat de kreet ‘print is dood’ logenstraft en dat is het verschrikkelijk goed gemaakte en ook uiterst succesvolle LINDA. Concurrentie voor dat supertijdschrift vol originele en spraakmakende ideeën is er eenvoudigweg niet. Alle naamglossy’s die een graantje van het succes proberen mee te pikken falen jammerlijk, volgens bladendokter Rob van Vuure vooral omdat de CATHERINE, de MAARTEN, de FELDERHOF en de WILLEM eigenlijk niet veel méér hebben te brengen dan de gimmick van de naam.
Zelf werk ik tweemaal mee aan de SINT, een glossy over de Goedheiligman, een idee dat volgens Van Vuure ‘één keer leuk is’. SINT, uitgegeven door Eric Bruger, die ook Rits in zijn (v)leesportefeuille heeft, gaat echter stug door, ook al worden alle opeenvolgende edities gevuld met varianten op eerdere thema’s. Twaalf maanden nadat ik Joop Braakhekke pepernoten heb laten testen zit ik derhalve tegenover hem met twee tassen vol chocoladeletters. Uit balorigheid leg ik bij het maken van de foto de K naast de U en de T.
Uiteraard mag een verkleedpartijtje niet ontbreken, als ik in het spel ben. Dus loop ik het ene jaar vermomd als Sint Nicolaas door zijn geboortestad Myra, om een jaar later in vol ornaat op te duiken in het Spaanse Sevilla, waar het op het heetst van de dag 47 (!) graden is. Dat voelt alsof er een mierenkolonie onder de baard zit – en een waterval op de rug.
Naamglossy’s komen en gaan, maar de LINDA blijft altijd bestaan. Natuurlijk, het blad heeft het voordeel dat het wordt gemaakt onder auspiciën van Linda de Mol, telg van een geslacht tegen wie niemand in Nederland nee zegt, en er zal zeker sprake zijn van een gigantisch budget. Maar feit blijft dat de betrokkenen de expertise en pecunia aanwenden om daadwerkelijk iets moois te maken.
Laura Dix is geen Linda de Mol. Dix is wel haar echte achternaam, wat niemand gelooft, omdat ze werkzaam is in de erotische industrie. Samen met echtgenoot Maurice runt ze in België sexclub De Goorhoeve en nee, ook dat is niet spitsvondig bedoeld. De Goorhoeve, in Oosterlo bij Geel, heet al sinds 1969 zo – en dat jaartal is ook al geen grap! De Goorhoeve – ‘Goor’ is Vlaams voor ‘drassig stuk grond’ - is al die tijd een respectabele forelvisserij. Pas nadat de Dixjes die natte en glibberige handel hebben overgenomen en tot de conclusie komen dat ze van het vissen en de tosti’s na het vissen niet kunnen leven, besluiten ze de kantine uit te bouwen tot erotische speelplaats, zodat er bij De Goorhoeve dus op twee fronten kan worden gehengeld. Ik maak er reportages over voor Rits en Panorama en kan het uiteraard niet laten om lollige opmerkingen te maken over wurmen waarnaar moet worden gehapt.
Tussen het voeren van de forellen en het verwennen van hitsig België door, verzorgt Laura de lay-out van het sexblad Tuk. Als de uitgever, de niet te googelen Paul van Wegen, haar aanbiedt ‘helemaal zelf’ een blaadje te maken, besluit ze professionele hulp te zoeken. Nou ja, ze mailt mij. Of ik haar kan helpen.
Het is begin 2011 en ik kan wel een gaatje vinden (no pun intended). Mijn masterplan: we gaan de LAURA maken, de erotisch geladen tegenhanger van de LINDA.
Klein probleem: er is een budget van zegge en schrijve nul euro. Ik moet het dus hebben van mijn eigen, onbezoldigde inzet en de hulp van een bevriende fotograaf en een dito vormgever. Laura zelf laat ik het gezicht (oké, en de tieten en het kutje) van het blad zijn, zodat zij zich niet met de vormgeving hoeft bezig te houden. Met het kleinst denkbare team – fotograaf Peter Blok, vormgever Jos Braber en hoofdredactrice Laura Dix – ga ik vervolgens met het eerste nummer aan de slag.
Omdat ik de voorgaande decennia goed heb opgelet, weet ik hoe je een blad moet indelen en, belangrijker, hoe je die indeling op papier moet uittekenen. Gelet op het ontbreken van een redactiebudget wordt de LAURA voor een deel gevuld met oude Rits- en Panorama-artikelen. Op eigen kosten vullen we dit aan met spiksplinternieuwe producties. Zo maken we een oogverblindende modereportage met een Tsjechisch meisje dat de postorderlingerie van sponsor Rimba draagt: tien pagina’s in zwart, rood en wit, een palet dat ik heb gebombardeerd tot huiskleuren van het blad. Ik wil ook dat alle covers van de LAURA een zwart-witfoto hebben met één rood elementje. Het eerste nummer heeft derhalve een foto van Laura die schandalig gekleed op een scooter het beeld in komt rijden, terwijl een argeloze voorbijganger die zijn hondje uitlaat een knalrood hoofd krijgt van dit tafereel. Om budgettaire redenen ben ik die voorbijganger.
Optimistisch als we zijn schieten we meteen ook maar de cover voor nummer twee. Daarop staat Laura afgebeeld als rondborstige vampier, terwijl ze zichzelf een glaasje tomatensap inschenkt. Dat sap is dan het rode element.
Qua layout en inhoud is het eerste nummer van LAURA (ondertitel: ‘Lekker Apart Uitdagend Rebels Aaaaah!!!’) het mooiste blad dat ooit met een budget van nul euro (in ouderwetse guldens: f  0,00) is gemaakt. ‘Erotiek met een knipoog’ luidt de pay-off line en dat is precies wat de lading dekt. Anders dan bij de rest van de boekjes die Van Wegen naar de bovenste schappen dirigeert vloeit er in de LAURA geen druppel sperma. Wel is er een zomerse ijstest, waarin een bloot meisje – een regelmatige bezoekster van De Goorhoeve – op suggestieve wijze aan waterlolly’s likt, waarna de traktatie met één, twee, dan wel drie Rolling Stones-tongetjes wordt gewaardeerd.  Ook is er de rubriek Zelfbevlekking, ‘een serie persoonlijke vragen, gebaseerd op de beroemde ‘questionnaire’ van Marcel Proust’. In aflevering 1 beantwoordt porno-actrice Lisa Brunet vragen als ‘Wat is uw huidige gemoedstoestand?’, ‘Waar ligt uw politieke voorkeur?’, ‘Bent u monogaam?’, ‘Waarom zijn de bananen krom?’ en ‘Slikt u alles?’
In de rubriek ‘Raar maar Haar’ loeren we door een sleutelgat naar een vrouw die creatief is geweest met de begroeiing van haar venusheuvel; in aflevering 1 zien we de hoofdredactrice die de boel dusdanig heeft gesnoeid dat de eerste letter van haar naam valt te lezen.
Voor de ondeugende rubriek ‘In bed met Laura’ benader ik allereerst de man die altijd ja zegt. Maar nee, Dries Roelvink bedankt ditmaal voor de eer, puur en alleen omdat hij ‘net getrouwd is’. Nummer twee op de lijst, Clown Bassie, vraagt vriendelijk of hij ‘deze beker aan zich voorbij mag laten gaan’. Kim Holland vreest de concurrentie zodat ik me uiteindelijk wend tot de man die niet eens wéét hoe je nee moet zeggen. Maar eerlijk is eerlijk, het wordt een leuk interview met Johan Vlemmix. Als knipoog naar Dries laat ik hem trouwens wel in een gele zwembroek op Laura duiken.
Ook fijn: een foto van een dame die boodschappen is wezen doen. We zien haar in een keurig zwart topje en een decente witte zomerrok, terwijl ze in haar linkerhand de komkommer houdt die ze zojuist heeft gekocht. Slaan we de pagina om, dan zien we dezelfde vrouw in dezelfde houding, maar dan alleen nog met haar schoenen aan. Pikant detail: ook de komkommer is zijn schil kwijt.
Als klap op de vuurpijl komen we met een prijsvraag waarin we een redactrice weggeven. Wie antwoord geeft op een paar niet al te moeilijke vragen, mag ‘Cathy de Bie’ wellicht een nachtje gebruiken. En dat is geen bluf, want achter het pseudoniem gaat een vrouw schuil waar sowieso de hele Goorhoeve al overheen is geweest.
Paul van Wegen vermijdt ondertussen elk contact. Geeft geen of pas heel laat antwoord op relevante vragen over paginaformaat, distributie en verschijningsdatum. Via Laura laat hij doorschemeren dat het niet zo goed met hem gaat en dat er misschien een been bij hem moet worden geamputeerd. Jammer, want als een uitgever een poot moet worden uitgedraaid dan doe ik dat liever zelf. Geen moment toont hij interesse, tot hij ineens laat weten dat het blad begin juni naar de drukker moet. Daarmee wordt met name van onze vormgever een bijna onmenselijke prestatie gevraagd, maar desondanks klaart hij de gratis klus luttele uren voor hij op vakantie gaat.
Als hij terugkeert, is het blad nog altijd niet gedrukt. En een maand later ligt het nog steeds niet in de winkel. Het zal september worden, krijgen we te horen. In gedachten zie ik de pagina’s voor me waarop een bloot meisje in een hangmat aan een Calippo zuigt.
September.
Kansloos, volkomen kansloos.
Uiteindelijk komt de LAURA, onze prachtige LAURA waaraan we zo hard hebben gewerkt en waarvoor we zoveel ontberingen hebben moeten doorstaan – voor een spijkerbroekenproductie is de hele redactie met ontbloot bovenlijf het ijskoude zeewater bij Scheveningen ingedoken – dan toch in de handel. En hoe. In cellofaan, met de zorgvuldig gemaakte cover voor meer dan de helft aan het oog onttrokken door een goedkoop plakkaat met de kreet ‘TUK SPECIAL NUMMER 6’. Als ik het zie, word ik nog roder dan op de coverfoto.
Respectloos, volkomen respectloos.
Twee weken later is het blad al niet meer verkrijgbaar.

Blij Bomen! feliciteert...

…Ruud Geels, die vandaag 67 jaar wordt.

Ondertussen in Emmen...

Met mijn vrienden van de motorclub. En een krat bier in m'n mik.

Uit het archief ener amateurfotograaf (11)

Brighton, Engeland, oktober 2010. Welbeboezemde bezoeksters van rockbar The Loft.

Purple Reign (43)

De raarste line-up EVER. Ian Gillan - Don Airey - Roger Glover - Ian Paice - Steve Morse - Dick Advocaat.

Nou...

…oké dan, nog één keer een verzameling tijdloze klassiekers. Maar dit is echt de laatste, want er komen nu waarlijk appels naast peren te liggen...

Ondertussen in Klazienaveen...

Lunch met No Surrender-topman Henk Kuipers: tweemaal biefstuk met spiegelei. "Medium."

Blast from the Past (39)

Blij Bomen! gedenkt...

…de vandaag overleden Dick Nanninga, een échte Nederlandse voetbalheld.

Omdat...

…ik niet in m'n eerste leugen ben gestikt, hier nóg negen onvergetelijke albums. Morgen weer?

Vooruit...

…nog negen onvergetelijke klassiekers. Maar dan hou ik ermee op.

En...

…hier nog eens negen klassieke rockalbums waarvan ik nóóit vergeet hoe goed ze wel niet zijn! Maar daar kan ik er zo nóg vijfhonderd van opnoemen...

Zomaar...

…negen klassieke rockalbums waarvan ik eigenlijk vergeten was hoe goed ze wel niet zijn.

(advertentie)

The women of Status Quo

Wéér een lijstje? Ja, wéér een lijstje. Want in december doet iederéén het.

 1 CAROLINE

 2 CLAUDIE

 3 CLAUDETTE

 4 CAROL

 5 LUCILLE

 6 SHEILA

 7 JOSIE

 8 JOANNE

 9 QUEENIE

10 LONG LEGGED LINDA

11 ANTIQUE ANGELIQUE

12 LONG TALL SALLY

13 RUNAROUND SUE

14 AUNTIE NELLIE

15 PROUD MARY

16 BIG FAT MAMA

17 LITTLE MISS NOTHING

18 LITTLE LADY

19 LAKKY LADY

20 SHADY LADY

21 MOUNTAIN LADY

22 BLUE EYED LADY

23 MEAN GIRL

24 DAUGHTER

25 ELIZABETH DREAMS

26 LONG LEGGED GIRLS

27 GOOD GOLLY MISS MOLLY

28 SHERRI DON'T FAIL ME NOW!

29 LOOKING OUT FOR CAROLINE

'Gerdundula' heeft de lijst, zoals u kunt zien, niet gehaald. En dat ligt niet aan Ula, maar aan Gerd. Waarschijnlijk dezelfde Gerd die ons in '74 de wereldtitel heeft gekost.

Blijboom's Britain (168)

Dagelijks leven

(advertentie)