« januari 2019 | Hoofdmenu | maart 2019 »
Het was weer genieten, afgelopen zondagavond bij Uriah Heep. Classic Rock zoals Classic Rock behoort te zijn. Waarbij gitarist en oerlid Mick Box na 49 (!) jaar nog helemaal niets aan spelplezier heeft ingeboet. Strak, snel en hard: deze band is onverwoestbaar. Een fotografisch eerbetoon via de iPhone.
Geplaatst om 12:03 vm | Permanente link | Reacties (1)
Vorige week overleed Monkees-bassist Peter Tork en toen moest ik van mezelf dit autootje tevoorschijn halen, een kleinood dat ik al een halve eeuw in m'n bezit heb. En aangezien ik een onvervalste Daydream Believer ben, heb ik daarna toch even op internet gegluurd om te zien wat zo'n ding misschien wel niet... Nou ja, om kort te zijn: zelfs in de originele verpakking is deze Husky Toy geen kapitaal waard. Niet dat ik 'm zou verkopen natuurlijk, oh nee. (Ogenblikje, even m'n neus terugduwen)
Geplaatst om 12:12 vm | Permanente link | Reacties (0)
Geplaatst om 12:04 vm | Permanente link | Reacties (2)
Vernoemd naar een legendarische elpee van Deep Purple, heeft deze Noorse (!) formatie de beschikking over niet één, maar twéé bijna net zo legendarische gastzangers: Doogie White (ex-Rainbow) en Joe Lynn Turner (ex-Rainbow, ex-Deep Purple). Dan weet je dus wat je kunt verwachten. Als luisteraar word je heen en weer geslingerd tussen klassiek Rainbow-materiaal (Not That Kind Of Man is een kindje van Spotlight Kid en A Light In The Black) en, bij voorbeeld, een Mistreated-achtige Deep Purple Mk III-pastiche als Slave For Your Love plus van Whitesnake geleende riffjes (Tied Down is natuurlijk het bastaardbroertje van Fool For Your Loving). Vooral White, die zowel Glenn Hughes als David Coverdale blijkt te kunnen imiteren, is goed op dreef. De originaliteitsprijs gaat dit jaar niet naar Come Taste The Band, maar wat hébben die gasten een lekker plaatje gemaakt!
Geplaatst om 12:03 vm | Permanente link | Reacties (0)
Geplaatst om 12:06 vm | Permanente link | Reacties (0)
Een kleine veertig jaar geleden gingen we met de trein naar MVV, waar Ajax speelde en Ouwe Gerrit (RIP) naar eigen zeggen 'de hele kantine leeg sloeg'. Maar voor we richting Geusselt liepen, doken we eerst een lokale Chinees in. Het bonnetje van die culinaire uitspatting belandde in mijn plakboek en heb ik dus nog steeds. Waarbij anno 2019 de vraag rijst (haha): WAT HEB IK IN VREDESNAAM VOOR 3 GULDEN 50 GECONSUMEERD?? Twee glazen bier geloof ik, maar pint u mij daar niet op vast. "Pinnen kon toen trouwens nog niet," zou Koen Verhoeff (ook RIP) nu ongetwijfeld zeggen.
Geplaatst om 12:02 vm | Permanente link | Reacties (2)
Geplaatst om 12:02 vm | Permanente link | Reacties (0)
Geplaatst om 12:09 vm | Permanente link | Reacties (0)
Geplaatst om 12:04 vm | Permanente link | Reacties (0)