« februari 2019 | Hoofdmenu | april 2019 »
Ik zit op de kop af tien jaar op Twitter. Wat vliegt de tijd, mensen. Het hoogtepunt? Dat zat ergens aan het begin: een knetterende ruzie - 'fittie' schijn je tegenwoordig te moeten zeggen - met niemand minder dan Nancy Sinatra. Benieuwd of ze zich dat nog kan herinneren.
Van Valkenburg tot Alkmaar: ik kom nog 'ns ergens, mensen.
Vingers omhoog: wie las hier ook in eerste instantie iets anders?
Ben deze week op tournee door eigen land. U leest er nog wel over, in een niet nader te noemen periodiek.
Ik had er al mee gedreigd: ik ga nog even terug naar het optreden van Graham Bonnet en zijn band, afgelopen vrijdag ergens ver boven de boomgrens. Het was weer zo'n avond waarop ik mijn telefoon niet op zak kon houden. Dus dit is maar een zéér kleine selectie van de fotografische oogst!
Belfast, Noord-Ierland, september 2009. Gezelligheid kent geen tijd.
Ik heb het al eerder gezegd op deze plek: een vrouw met een basgitaar, daar kan ik een hele avond naar kijken. All Night Long, zogezegd. En dat is weer een bruggetje naar Graham Bonnet, die eergisteren in een jeugdhonk in het Noord-Hollandse Hoorn de longen uit zijn lijf brulde. Een jeugdhonk zonder jeugd, dat dan weer wel, want bevolkt door lieden die hun jonge jaren (en haren) al veertig jaar achter zich hebben liggen. Maar die net als nevengetekende ouwe lul genoten van de verrukkelijke Beth-Ami Heavenstone op bas. En van Blackmore/Malmsteen-kloon Joe Stump natuurlijk, maar die komt later nog wel aan de beurt. (Ja, er zijn méér foto's)
...naar Graham Bonnet in, eh, Manifesto in Hoorn. De voormalige zanger van Rainbow en MSG zal er naar verluidt vooral veel Alcatrazz-werk laten horen. Maar het is niet deze strotgeselaar voor wie ik helemaal naar de neus van de kop van Noord-Holland afreis. Nee, ik ben vooral getriggerd door het feit dat hij de neoklassieke shredder Joe Stump aan zijn begeleidingsband heeft toegevoegd. Deze meestergitarist zag ik voor het laatst (en het eerst) op 2 maart 2008 in, eh, P79 te Den Bosch. Lang leve het kleinezaaltjescircuit!
Die keer dat André van Duin vroeg of ik even een scheve bek kon vasthouden. (Scheveningen, 2001)
Veertien jaar geleden moest ik op het circuit van Zandvoort verslag doen van een Formule 3-race, die werd gewonnen door het aanstormende Britse talent Lewis Hamilton. Teruglezend denk ik dat ik in het policor Nederland van 2019 zou zijn afgemaakt, maar dit terzijde.
...is duurkoop. Bleek eergisteren, nadat ik voor vijf euro een paraplu had gekocht. Maar ja, ik had 'm nodig, want het klimaat deed weer eens vervelend.
Stuttgart, 2006. Toen ik tijdens het WK in Duitsland voor dagblad Metro een bijna dagelijkse snacktest deed, onder de titel Gefundenes Fressen.
Kijk 'm de avonturier uithangen! (Bali, 1997)