« juni 2023 | Hoofdmenu | augustus 2023 »
Geplaatst om 12:04 vm | Permanente link | Reacties (0)
De tragiek van de verzamelaar. Ook deze moest ik natuurlijk weer hebben. En dat terwijl ik al zo veel live-platen van deze band heb. Sterker: al zo veel live-platen mét orkest. Deze, met de Neue Philharmonie Frankfurt, ontstijgt eerdere uitgaven niet, al is de verpakking zeer fraai. Als muzikale aardigheidjes noem ik een vioolsolo (!) in Lazy en percussiewerk in Black Night dat doet denken aan het stokoude Chasing Shadows uit 1969. Verder is het over het algemeen meer van hetzelfde. Maar wat wil je ook, als dit - als ik goed heb geteld - schijfje nummer 131 en 132 zijn...
Geplaatst om 12:03 vm | Permanente link | Reacties (0)
Geplaatst om 12:03 vm | Permanente link | Reacties (0)
Een boekvertaling, dat was alweer veel te lang geleden. Gelukkig is er nu Gangstermeid. Leesvoer voor in de koffer!
Geplaatst om 12:12 vm | Permanente link | Reacties (0)
Geplaatst om 12:05 vm | Permanente link | Reacties (3)
Mijn lezers uit Den Haag en Nijmegen hebben hier niets aan, dus die moeten maar even doorbladeren. Amsterdammers uit Floradorp en de Watergraafsmeer zullen hier ook geen 4 euro voor neertellen. Voor meer lokale bewoners (van een zekere leeftijd) geldt dat de tentoonstelling Spelen in Nieuw-West in het Van Eesteren Museum (Noordzijde 31) een feest der herkenning is. Bovendien: in welke ándere expositieruimte vind je een hoekje dat helemaal is ingeruimd voor... ach, u kent hem wel.
Geplaatst om 12:04 vm | Permanente link | Reacties (0)
Geplaatst om 12:20 vm | Permanente link | Reacties (2)
Eind jaren 70, begin jaren 80 was het pas zomer als de gratis Vondelparkconcerten van start gingen. Legendarische optredens waren dat, met Doe Maar, Herman Brood en elk jaar de geweldige Jango Edwards, voor eeuwig het symbool van Amsterdam toen het nog leuk was. Afgelopen zondag herleefden oude tijden (een beetje) met een uitstekende performance van Jan Akkerman, waarbij de focus (haha) op zijn werk met Brainbox kwam te liggen. Een veld vol boomers liet de grijze haren (voor zover nog aanwezig) vrolijk wapperen in de wind. En Jan bewees aan het einde op een prachtige, twaalfsnarige Italia-gitaar dat hij nog steeds de allerbeste is.
(Wegens overmatig drankgebruik helaas geen betere foto's beschikbaar)
Geplaatst om 12:04 vm | Permanente link | Reacties (3)
Geplaatst om 12:11 vm | Permanente link | Reacties (5)
In 1981 bezocht ik een expositie die tot op de dag van vandaag de leukste is die ik ooit heb gezien. Met als meest confronterende onderdeel de kunstenares die een jaar lang van elke drol die ze had gefabriceerd een Polaroid-foto had gemaakt. Nederlandse wc's hadden toen nog zo'n altaartje waarop de dampende bolus lag te wachten alvorens te worden doorgespoeld. Dát Nederland wil ik terug!!
Geplaatst om 12:02 vm | Permanente link | Reacties (0)