01/16/2019
01/15/2019
01/14/2019
01/13/2019
01/12/2019
Kappa now
Een paar weken geleden in de Cavern Pub (tegenover de Cavern Club) te Liverpool: The Amazing Kappa Band. Die schijnen daar al dertien (!) jaar lang elk weekend te spelen en hebben reeds tien (!) albums uitgebracht, waarvan er overigens niet eentje op Spotify is te vinden. Ik vond er eerlijk gezegd niet zo veel aan, aan deze Liverpudlian Bintangs. Maar zo'n basmeisje, daar kan ik echt uren naar kijken...
01/11/2019
01/10/2019
01/09/2019
01/08/2019
01/07/2019
Uit den ouden voetbaldoosch
Borrelen in het stadion van Newcastle United (2011).
01/06/2019
Uit den ouden voetbaldoosch
Borrelen in het stadion van Liverpool (2008).
01/05/2019
Uit den ouden voetbaldoosch
Borrelen in het supportershome van Manchester City (2011).
01/04/2019
Uit den ouden voetbaldoosch
Dollen in het stadion van Sunderland (2009).
01/03/2019
Uit den ouden voetbaldoosch
Dollen bij het stadion van Arsenal (2010).
01/02/2019
Blast from the Past (175)
Iedereen heeft het nog steeds over Diana Rigg en zelf was ik altijd uiterst gecharmeerd van Joanna Lumley, maar deze foto uit 1963 bewijst mijns inziens dat Honor Blackman toch echt de lekkerste vrouwelijke helft van De Wrekers was. Op 22 augustus wordt ze 94.
01/01/2019
Happy New Year, mate!
De tragiek van zo'n plaat is dat het net lijkt alsof ie is gephotoshopt. Terwijl dat dus echt niet het geval is.
12/31/2018
Album van het Jaar
Tja, niet deze plaat dus - al was het maar vanwege het dramatische verhaal achter onderstaande schijf. Na wegens ernstige gezondheidsproblemen uit Status Quo te zijn gestapt, begon gitarist Rick Parfitt in alle stilte te werken aan zijn eerste (eigenlijk tweede, maar de echte eerste is nooit uitgebracht) solo-cd. En toen de basistracks erop stonden, ging hij dood. Gelukkig waren er vrienden als Queen's Brian May en de bassisten Chris Wolstenholme (Muse), Jeff 'Rhino' Edwards (Status Quo) en Alan Lancaster (ex-Quo) om het project af te maken. Over And Out is een prachtig eerbetoon geworden aan de man die - samen met AC/DC's Malcolm Young - het vak van slaggitarist naar een hoger niveau heeft getild. De plaat bevat uiteraard rockers die onmiddellijk aan Quo doen denken (Lonesome Road, Fight For Every Heartbeat en Everybody Knows How To Fly), maar er is daarnaast sprake van een welhaast Roy Orbison-achtige breekbaarheid (When I Was Fallin' In Love) en ouderwetse Fifties' rock and roll (Lock Myself Away), waarin wij van de jury zelfs een paar noten uit de Rocky Horror Show menen te herkennen. Horror zit ook in de afsluitende shockrocker Halloween, een remake van een oud B-kantje van Quo met de echo van Roll Over Lay Down. Rick Parfitt heeft ons een prachtplaat nagelaten.