En toen bleef het stil. Want Steve Priest, bassist van The Sweet in de Gouden Jaren '70, is sinds enige uren dood. Steve (geen familie van Judas) was een van de vier kopstukken van mijn allereerste favoriete band. Ik dank hem voor de allerbeste singletjes die ooit zijn gemaakt, alsook voor de grandioze elpees Sweet Fanny Adams, Desolation Boulevard, Give Us A Wink en Off The Record. Hardrock van de bovenste plank en inspiratiebron voor velen, onder wie Queen en Mötley Crüe. Zo, en dan nu maar weer even al die magistrale B-kantjes draaien, te beginnen met Miss Demeanor, met zang van Steve (en een geweldige stijlbreuk halverwege). Daarna Burning, Need A Lot Of Lovin', Rock & Roll Disgrace... Ach, er is zo veel! Ik kom het weekend wel door. Thanks for the music, Steve (en Brian, Mick en Andy natuurlijk).